Sunday, March 7, 2010

Het Nederlands kampioenschap

Voor het eerst sinds februari 2008 nam ik weer deel aan het AA NK Indoor. Vorig jaar lag ik er 3 maanden uit met een voetblessure.

Hier volgt een reconstructie hehehe.

Ik kwam aan in het Omnisportcentrum in Apeldoorn(de plek waar het Nederlands kampioenschap werd gehouden) Ik voelde de Zenuwen, Waar het voorheen in mijn carriere negatieve zenuwen waren, waren het nu zenuwen die zeiden "Get this f**king show on the road" . Waar ik voorheen in mezelf keerde(Ik ben een Introvert persoon) was ik nu volledig open. Ik was zelfs hyperactief. Na een rondje te hebben gewandeld in het stadion, en iedereen gedag te hebben gezegd ging ik naar de catacomben van de arena. Om aan mijn warming up te beginnen. Ik slurpte nog snel een halve pot appelmoes naar binnen(hahaha ik kan vanaf 2 uur voor de wedstrijd niks naar binnen krijgen door de zenuwen en ik had geen tijd om 3 kwartier een broodje op te gaan eten).

Ik voelde me goed tijdens de warming up. De spieren waren soepel,Het rekken voelde goed. De loopscholing voelde goed. De versnellingen voelde goed, and last but not least het instarten voelde goed. Ik keek mijn coach aan, en hij zegt je bent er klaar voor, het ziet er goed uit. Ik liep naar de callroom. De callroom is de ruimte waar je 20minuten of 15 minuten voor de wedstrijd moet verblijven samen met je tegenstanders. Daar doe je je wedstrijd kleding aan. je spikes worden er gecontroleerd, en je rekt nog wat. In de callroom voel je altijd een enorme spanning. Omdat al je tegenstanders daar zitten. Sommigen die proberen je uit je doen te brengen. Door bijvoorbeeld te Trashtalken. of vervelend te doen om je uit je concentratie te brengen. Ik houd daar persoonlijk totaal niet van omdat ik mij toch volledig focus op mijn eigen race ik heb geen invloed op wat een ander doet. Deze keer was het trouwens heel gezellig in de callroom. Ik heb er alleen maar lol gehad. Na een kwartier werd ik begeleid naar de wedstrijd baan. Ik voelde me lekker, en huppelde rond. ik kon niet wachten om te beginnen. Ik ging in mijn baan een bochtje lopen. om aan te voelen hoe de bocht liep. Indoor staan de bochten schuin zodat je je snelheid beter kan controleren en behouden. Toen ik daarmee klaar was ging ik mijn startblokken instellen.toen werden we voorgesteld door de starter. In baan 5 van lycurgus uit krommenie de snelste man van dit seizoen met 21.82. De nederlands junioren recordhouder met 21.48, JERREL FELLER!! Damn dacht ik dat is al 4 jaar geleden en die tijd is nog steeds mijn pr.
blablablablablabla. Toen ging het startschot. de 1e bocht ging lekker. ik denderde naar beneden het rechte stuk op. Ik ging daar meteen mijn tegenstander voorbij. op naar de 2e bocht. ik knalde erin. Hing lekker in de bocht(ik kan van nature heel goed een bocht aanvoelen). Ik voelde halverwege de bocht dat ik een enorme voorsprong had. Dus ik liet mijn gas wat los, en rolde door over de finish. ik keek naar links naar de klok 21.57 zo dat ging makkelijk dacht ik. Ik trakteerde het publiek op een dansje. en ging weer naar huis. Want dit was pas de 1e ronde. Ik voelde me super en dacht. Dit word mijn weekend.




De volgende dag had ik de halve finale en finale. De halve finale hoef ik niet veel over te vertellen want die was precies het zelfde als de 1e ronde lol.

Mensen even serieus. Voor Finale was ik Hyperactief joh. mijn coach komt naar me toe en hij zegt Jerrel wees even zuinig met je energie joh. Moww ik kan niet wachten. Tijdens de warming up voelde alles super Het lichaam, de geest. alles. Weer precies dezelfde routine als in de 1e ronde en halve finale. alleen nu had ik baan 6. normaal zou ik dat niet leuk vinden want dan heb ik niemand voor me. Maar ik dacht "this is my f**king day" Het startschot ging. Ik was weg denderde na de bocht naar beneden. Het 1e rechte stuk op dat voelde heerlijk het was een combinatie van heel veel kracht en explosie maar toch ook heel ontspannen en gratieus. de 2e bocht knalde ik weer vol in. Alleen nu voelde ik dat ik nog meer kon door versnellen. Ik denderde naar beneden. Ik voelde niks meer ik hoorde niks meer. k zag alleen de finishlijn k voelde mijn snelheid licht afnemen maar niet veel. Ik kwam over de finish. Keek naar Links er was niemand voor me. Ik keek naar de Klok 21.22 een dik persoonlijk record. mijn 1e sinds 2006. Ik was super en superBlij. Ik had zoveel energie over dat ik zelfs een rondje doorliep. genieten van mijn moment.






Hier doe je het als topsporter voor. Dat eene mooie moment. De trainingen in de regen.sneeuw. De momenten dat je bijna over je nek gaat. dat je kapot gaat van de spierpijn, Dat je kramp krijgt in je slaap. Dat je geen stap meer kan verzetten. Het is het 100 procent waard.







Met deze prestatie ben ik trouwens ook 5e allertijden op de nederlandse ranglijst(dus er zijn maar 4 mannen ooit sneller geweest dan ik) en op het moment dat ik dit schrijf sta ik ook 13e op de europese ranglijst.

1 comment: