Het indoorseizoen

Dames Heren en alles daartussen. Allereerst sorry dat ik niks van me heb laten horen de afgelopen 3 maanden.

Het leven kent pieken en dalen. Ook de mijne. Op dit moment zit in een positieve flow ik zal je vertellen waarom.

In januari had ik mijn 1e wedstrijd in Dortmund. Deze wedstrijd ging aardig. Ik won de 60m en werd 4e op mijn afstand(de 200m. In het begin van het seizoen train je nog zwaar. dus ben je nog niet in topvorm. De 2e wedstrijd ging qua 200m weer een stuk beter maar qua 60m was het niet goed,wat op zich niet erg is want de 60 is voor mij van ondergeschikt belang. Maar de vorm was groeiende. De 3e wedstrijd was in Apeldoorn. Waar ik alleen de 60m liep. De series(1e ronde) ging technisch erg goed. De start klopte, Het doorversnellen klopte, en het laatste gedeelte op ontspanning doorlopen. Geen bijzondere tijd. Maar de agressie wilde ik bewaren voor de Finale. In de finale was ik er klaar voor om er vol in te knallen, Maar toen de starter het commando gaf "Klaar" kwam ik omhoog. toen ik halverwege omhoog was hoorde ik al een een knal. Het was tot mijn verbazing het startschot. Normaal gesproken moet de starter wachten totdat iedereen omhoog is in zijn "klaar" positie en dan mag hij schieten. Maar deze starter had erg veel haast denk ik omdat t laat was op zondag avond denk ik lol. maar anyway, Ik miste de start volledig en lag meteen een stuk achter op de rest. Op een 200m is dit nog te overzien, maar op de 60m ben je meteen gezien. Ik werd 3e in een matige tijd maar de oorzaak is bekend. Na wat boze blikken wat gescheld en een enorm gevoel van woede ging ik naar huis.5 dagen later zou het NK beginnen. En ik was er klaar voor. Ik ben niet een mens die snel boos is. Maar woede brengt sportief gezien vaak het beste in mij omhoog. Ik dacht hou dit een week vast grrrrrrrr.

To be continued.....